Најраширенији симбол хришћанства данас у употреби је крст Мада постоје велике разлике у мишљењима и тумачењима међу хришћанима, добар дио хришћана има заједничке темеље који су потребни за њихову вјеру.
Obavesti me kada proizvod bude dostupan Morate biti verifikovani korisnik kako bi ste videli cenu proizvoda
Gnosticizam je bio iskorijenjen iz hrišćanstva u Rimskom carstvu, a uspio je preživjeti izvan granica Carstva, na područjima Azije. Sa bliskog istoka i Azije je uglavnom potisnit širenjem islama, iako su neke manje zajednice na terotoriji Iraka i Irana uspjele da opstanu do danas. Persijski gnosticizam je oličen u mandenizmu (naziv nastao od riječi: Manda = Znanje), koji se još uvijek u malom broju praktikuje u djelovima Iraka i iranske oblasti Khuzestan. Sirijsko-egipatski gnosticizam je uglavnom bio pod platonovskim uticajem. Stvaranje su opisivali kao seriju emanacija iz prvobitne supstance, što rezultuje nastankom materijalnog svijeta. Zato su zlo opisivali kao materiju koja je inferiorna božanstvu, to zlo su smatrali nedostatskom duhovnog uvida, prije nego samostalnom duhovnom silom. Zlo je smatrano najvećom udaljenošću od božanskog principa. Prema Evandelju po Filipu, gnoza izjednačava hrišćanina sa Hristom: Ko god postigne gnozu nije više hrišćanin nego Hrist. Evanđelje Istine uzrok straha i grijeha pronalazi u neznanju: Neznanje je donijelo tjeskobu i strah. A tjeskoba se zgusnula kao magla, tako da niko nije mogao da vidi.
Na hrišćanstvo su u to vrijeme imale uticaj druge različite vjere kao, gnosticizam i mitraizam. Isto tako hrišćanstvo je prihvatilo neke elemente od paganskih religija. O nivou ili stepenu uticaja na hrišćanstvo, mišljenja među naučnicima se dosta razlikuju.
Pošto u vodi ništa ne može da se radi, a ni da se potone, omiljena zabava je fotografisanje dok se plutajući na površini čitaju novine. Neko je iz naše grupe poneo „Magazin” iz Srbije, koji je posle bio rekvizit za fotografisanje čak i stranim turistima.
godine od strane Martina Lutera. Ovo je jedan od ključnih perioda u istoriji zapadnog hrišćanstva kada dolazi do reformacije, koja je dovela do pojave website brojnih ogranaka u zapadnom hrišćanstvu iz Rimokatoličke crkve. Tako 1534. godine engleski kralj Henri VIII, proglašava sebe poglavarem crkve Engleske, 1536. godine ukidaju se manastiri u Engleskoj, Velsu i Irskoj.
Шаблон:Категорија на Остави/параметар/ненаведен/име странице различито од Википодатака
Drugi bitan uslov za nastanak hrišćanstva jeste klasna nejednakost u Rimskom carstvu. Potlačeni slojevi naroda su u novoj religiji videli spas, sredstvo izbavljenja iz ropstva i siromaštva. Hrišćanstvo je propovedalo jednakost i zato je u početku bilo prihvaćeno od strane nižih, a odbacivano od strane viših slojeva društva.
Zbog toga je greška moćna. Usljed neznanja ljudi žive u zaboravu, nesvjesno. Budući nesvjesni sopstvenog ja, oni »nemaju korjena«. Evanđelje Istine opisuje takvo postojanje kao košmar. Oni koji tako žive doživljuju »strah, zbrku i nestabilnost, sumnju i podjeljenost« jer su uhvaćeni u »mnoge iluzije«. Tako, usljed neznanja, oni žive: Kao u košmarnom snu, oni nekud jure ili iznureni nekud bježe, zadaju i primaju udarce, padaju s visina, lete vazduhom bez krila. Izgleda im kao da su u smrtnoj opasnosti iako ih niko ne goni, ili ubijaju svoje susjede, okaljavši se njihovom krvlju. I sve dok se iz ove pometnje ne probude, oni ne vide ništa osim svoje uobrazilje. Oni koji odbace od sebe neznanje, ne drže više do sna, već ih ostavljaju kao snove u noći. Njima je osvit spoznaja Oca. Jer svako u neznanju postupa kao u snu a sticanjem znanja se budi. Blago onome ko dođe sebi i probudi se. Onaj ko ostane u neznanju »živi u manjkavosti«, a manjkavost nestaje u ispunjenju znanjem: Kad čovjek dođe do znanja, njegovo neznanje nestaje samo od sebe; kao što tama nestaje kad se svjetlost pojavi, tako isto manjkavost nestaje u ispunjenju. Stoga je potrebno steći znanje da bi saznali ‚‚odakle dolazimo i kuda idemo".
Danas je sačuvana samo trećina mozaika i deo koji prikazuje Jerusalim, Vitlejem i Jerihon, kao i reku Jordan i Mrtvo additional. U ovoj crkvi je i jedna od najstarijih ikona na svetu – Bogorodica Trojeručica.
Srednjovjekovni prikaz. Izvor misticizma je na osjećajima zasnovano vjerovanje u natprirodna bića koja upravljaju prirodom i ljudskim životom. Mistici o religijskim sadržaju i o postojanju Boga govore iz vlastitih doživljaja. Tako se misticizam javlja u svim religijama i na gotovo svim razinama religiozne svijesti. Već u prirodnim religijama obrednom praksom potiču se grupna egzaltirana stanja u kojima se zasniva neposredan dodir s božanstvima. Premda se kasniji razvijeniji vjerski sustavi kao što su kršćanski islamski i budistički ne zasnivaju isključivo na misticizmu, s obzirom na to da širinom naučavanja i djelovanja uključuju i razumske praktične i druge elemente, ipak i u takvim sustavima mistično iskustvo postaje željeni vrhunac religioznog života, do kojega mogu doprijeti samo obdareni pojedinci, a njihova neposredna svjedočanstva vjere, zalog su istine u koju ostali samo vjeruju.
Veliki broj hrišćana vjeruje da će, prilikom ponovnog dolaska Isusa na Zemlju (u poslednja vremena), svi koji su umrli da ustanu tjelesno iz mrtvih za poslednji sud (Strašni sud).
U liturgijsko-sakramentalnoj duhovnosti sudjeluju svi vjernici i ona pos toji u svim kršćanskim konfesijama. Asketsko-mistični oblik duhovnosti razvio se u otačkoj Crkvi (monaštvo, redovništvo), a na svoj su ga način razvile i normirale Katolička crkva i istočne kršćanske crkve, osobito pravoslavne.
Mnogi naučnici smatraju Origena Aleksandrijskog kao prvog hrišćanskog učitelja koji je u potpunosti predstavio hrišćansku filozofiju i metafiziku kao jaču alternativu drugim školama (posebno platonizmu). Origen protiv Platona Marka J. Edvardsa i uvod dela Origen: O prvim principima koje je preveo i predstavio Džon Ber su dva istaknuta primera ove istorije specifično hrišćanske filozofije i metafizike.